"Je Moerstaal" met Mira Feticu

Mira kwam 20 jaar geleden naar Nederland ‘voor de liefde’. Ze trouwde met een Nederlander die Roemeens studeerde. Toen ze eenmaal in Scheveningen woonde maakte ze ook kennis met de Hollandse directheid, om het geen botheid te noemen, ‘hebben jullie WC’s  in Roemenië?’. ‘Ja, daarom kwam ik naar Nederland’. Het duistere verleden van Roemenië, de dictatuur van Ceausescu met de alom aanwezige Securitate, speelde ook in de taal een rol. Taal was besmet’. Op de basisschool moest ze gedichten over ‘vadertje’ voordragen sterk in strijd met haar gevoel. In gesprekken met anderen moest je altijd op je hoede zijn.

Eenmaal in Nederland was ze ervan overtuigd dat zij naast de taal ook de lokale cultuur moest leren kennen. Nog voor Paulien Cornelisse daar een boek over schreef ontdekte ze het belang van tussenwoorden zoals ‘nou’, ‘even’, ‘hè, hè, eindelijk zomer’. Het maakt een taal soepeler, genuanceerder. Als dichteres hechtte ze daar veel belang aan.

Alle systemen zijn beter in Nederland maar menselijk contact maken is voor een vreemdeling zonder taalvaardigheid moeilijk. Zij koos voor onderdompeling. ‘Ik heb mijn moedertaal achtergelaten’. Uiteindelijk schreef ze zelfs een aantal boeken in het Nederlands, waaronder ‘Liefdesverklaring aan de Nederlandse taal’, te koop via haar website www.mirafeticu.nl.

Er werd gevraagd of ze het woord ‘gezellig’ kende. ‘Roemenen hebben het woord niet, maar als ze samen drinken hebben ze het zeker gezellig.’

De vraag over moedertaal en vaderland was aanleiding tot een uitgebreide beschouwing.

‘Je moet geloven dat je er toe doet. Je moet open staan en durven’ bracht ze die avond in het Zincafé te berde. Maar, in de communicatie speelde daarnaast haar humor en natuurlijke charme ook een  grote rol.

Voor het verslag

Dick en Pien van Norren